Warszawa - tablica w hołdzie gen. broni Stanisławowi Maczkowi
- Szczegóły
- Utworzono: środa, 22, styczeń 2025 13:46
- Poprawiono: środa, 22, styczeń 2025 13:46
- Opublikowano: środa, 30, listopad -0001 00:00
- Odsłony: 173
Warszawa - tablica w hołdzie gen. broni Stanisławowi Maczkowi
Położenie: wewnątrz Świątyni Opatrzności Bożej, ul. ks. prymasa A. Hlonda
Rok: 11 XII 2013
Napis: „Za męstwem podąża sława…”/ W HOŁDZIE NIEZŁOMNEMU ŻOŁNIERZOWI, ZNAKOMITEMU DOWÓDCY,/ GORĄCEMU PATRIOCIE, WIELKIEMU POLAKOWI/ GEN. BRONI STANISŁAWOWI MACZKOWI/ UR. 31.03.1892, ZM. 11.12.1994/ BOHATEROWI PÓL BITEWNYCH II WOJNY ŚWIATOWEJ,/ DOWÓDCY 10. BRYGADY KAWALERII - 1938-1939/ 10. BRYGADY KAWALERII PANCERNEJ – 1940,/ 1. DYWIZJI PANCERNEJ – 1942-1945/ I KORPUSU POLSKIEGO – 1945-1947,/ LEGENDARNEMU „BACY”/ KAWALEROWI ORDERU ORŁA BIAŁEGO,/ ORDERU WOJENNEGO VIRTUTI MILITARI 3, 4 I 5 KL.,/ ORDERU POLONIA RESTITUTA 1 I 3 KL.,/ KOMANDERII LEGII HONOROWEJ, CROIX DE GUERRE AVEC PALM,/ KOMANDORII ORDERU ŁAŹNI I INNYCH ODZNACZEŃ/ POLSKICH I ZAGRANICZNYCH./ WDZIĘCZNE ŚRODOWISKO/ KOBIET ŻOŁNIERZY ARMII KRAJOWEJ/ JEŃCÓW STALAGU VIC OBERLANGEN/ Warszawa, 11 grudnia 2013 r.
Stanisław Maczek (31 III 1892 - 11 XII 1994), urodził się w Szczercu. Jego rodzina przeniosła się do Drohobycza, gdzie złożył maturę z odznaczeniem. Po ukończeniu gimnazjum przeniósł się z rodziną do Lwowa. Studiował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Lwowskiego (filologię polską i filozofię klasyczną). W 1912 r. wstąpił do Związku Strzeleckiego. Podczas I wojny światowej walczył na froncie rosyjskim w Karpatach oraz włoskim w Alpach (dosłużył się stopnia porucznika). Po upadku Austro-Węgier wstąpił do Wojska Polskiego, walczył w wojnie polsko - ukraińskiej (stopień kapitana) i polsko - bolszewickiej. Po zakończeniu działań wojennych pozostał w Wojsku Polskim. W 1930 r. został pułkownikiem. W czasie kampanii wrześniowej wraz ze swą jednostką brał udział w walkach odwrotowych i działaniach opóźniających na rzecz Armii Kraków i Karpaty. 18 IX przedostał się na Węgry. W uznaniu zasług podczas walk został mianowany w XI 1939 r. generałem brygady i otrzymał Złoty Krzyż Virtuti Militari. Z Węgier przedostał się do Francji. Został dowódcą lekkiej brygady pancernej w Sainte-Cécile. Walczył w kampanii francusko - niemieckiej. Po rozformowaniu brygady 18 VI 1940 r. przedostał się przez północną Afrykę, Gibraltar i Portugalię do Anglii. W Wielkiej Brytanii otrzymał przydział na stanowisko dowódcy 2 Brygady Strzelców (od II 1942 r. 1 Dywizja Pancerna). Wraz z nią 1 VIII 1944 r. wylądował w Normandii. Walczył w ramach 2 Korpusu Kanadyjskiego, pod Falaise, wyzwolił Ypres, Gandawę i Passchendale. 4 V 1945 r. dotarł do niemieckiej bazy Kriegsmarine w Wilhelmshaven. Utworzył w Haren tymczasowe schronienie dla tysięcy Polaków. Po wojnie pozostał w Szkocji, został awansowany do stopnia generała dywizji. W 1946 pozbawiony przez komunistów obywatelstwa polskiego. W 1948 r. zdemobilizowany. Pracował kolejno jako robotnik, sprzedawca w sklepie prowadzonym przez byłego żołnierza własnej jednostki, barman w edynburskich hotelach Dorchester, Grosvenor i Learmonth, wreszcie w latach 1957–1959 jako menedżer klubu squashowego. W 1990 r. awansowany do stopnia generała broni. Zmarł w Edyburgu
Źródło:
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Maczek