Warszawa - tablica Władysława Studnickiego
- Szczegóły
- Utworzono: czwartek, 23, styczeń 2025 16:03
- Poprawiono: czwartek, 23, styczeń 2025 16:03
- Opublikowano: środa, 30, listopad -0001 00:00
- Odsłony: 184
Warszawa - tablica Władysława Studnickiego
Położenie: wewnątrz Świątyni Opatrzności Bożej, ul. ks. prymasa A. Hlonda
Rok: 15 XI 2023
Napis: WŁADYSŁAW STUDNICKI – GIZBERT/ 1867 – 1953/ W HOŁDZIE JEDNEMU Z OJCÓW NIEPODLEGŁOŚCI,/ POLITYKOWI I STRATEGOWI,/ KAWALEROWI KRZYŻA NIEPODLEGŁOŚCI/,/ W 70. ROCZNICĘ ŚMIERCI, W DNIU 156. URODZIN,/ WDZIĘCZNI RODACY/ Warszawa, dnia 15 listopada AD 2023/
Władysław Studnicki - Gizbert (15 XI 1867 - 10 I 1953), urodził się w Dyneburgu, gdzie uczęszczał do gimnazjum. Był jednym z założycieli II Proletariatu, za co został zesłany w 1888 r. na Syberię. Po powrocie w 1896 r. zamieszkał w Petersburgu, potem w Warszawie, skąd wyjechał ostatecznie do Heidelbergu. Działał tam w Związku Zagranicznych Socjalistów Polskich. Od 1901 r. mieszkał w Galicji, gdzie wstąpił do Stronnictwa Narodowo - Demokratycznego. Następnie zamieszkał w Warszawie pozostając w opozycji prorosyjskiej Romana Dmowskiego. W latach 1906–1908 wykładał ekonomię polityczną na Wydziale Humanistycznym Towarzystwa Kursów Naukowych. Postulował odbudowę niepodległej Polski przy pomocy państw centralnych. Do końca wojny popierał ekspansję przyszłego państwa polskiego na wschód w sojuszu z Niemcami, nawet za cenę utraty Wielkopolski, co spowodowało jego ostracyzm w polityce. Przyczynił się do uchwalenia Aktu 5 listopada w 1916 rokuW II RP pracował jako naczelnik Wydziału Statystycznego Cywilnego Zarządu Ziem Wschodnich (1919–1921), konsultant w Ministerstwie Przemysłu i Handlu (1922–1926), konsultant w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1928–1930), wykładowca w Instytucie Nauk Handlowo-Gospodarczych w Wilnie (1930–1934). Postulował także utworzenie polskiego protektoratu w Palestynie, gdzie osiedlano by Żydów z Polski. Przez całe dwudziestolecie międzywojenne wskazywał na Niemcy jako podstawowego sojusznika Polski. Był zwolennikiem powołania sojuszu środkowoeuropejskiego pod przywództwem polsko-niemieckim. Miał świadomość nadchodzącej wojny, przegranej Polski i niewypełnienie przez Anglię i Francję zobowiązań sojuszniczych. Trafnie przewidywał przebieg konfliktu, próbując nakreślić inny scenariusz wydarzeń. W okresie okupacji zwracał się do władz niemieckich z postulatem utworzenia rządu polskiego, który gotów byłby zawrzeć pokój z Niemcami, postulował także utworzenie Wojska Polskiego do walki z ZSRR. Jednocześnie niejednokrotnie krytykował postawę władz niemieckich wobec Polaków, interweniował także w sprawie aresztowanych przez Niemców. Sam został przez nich dwukrotnie aresztowany, z Pawiaka został zwolniony dzięki interwencji Maurycego Stanisława Potockiego. Od 1944 r. działał w Polskim Komitecie Opiekuńczym. Po wojnie znalazł się na emigracji. Mieszkał początkowo w Rzymie, później w Londynie, gdzie zmarł izolowany przez środowiska emigracyjne.
Źródła:
- https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82adys%C5%82aw_Studnicki
- https://www.polskieradio.pl/39/156/artykul/1986657,wladyslaw-studnicki-czolowy-germanofil-ii-rp
- https://geopolityka.net/wladyslaw-gizbert-studnicki-biogram/
