Katowice - Tablica pamiątkowa Wojciecha Korfantego
- Szczegóły
- Utworzono: sobota, 17, maj 2014 18:52
- Poprawiono: sobota, 17, maj 2014 18:54
- Opublikowano: sobota, 17, maj 2014 18:52
- Odsłony: 2433
Katowice - Tablica pamiątkowa Wojciecha Korfantego
Położenie: Tablica znajduje się wewnątrz archikatedry p.w. Chrystusa Króla przy ul. Plebiscytowej 49a
Rok: 20 IV 1993
Napis: WOJCIECHOWI KORFANTEMU/ 1873-1939/ WYBITNEMU MĘŻOWI STANU/ WSPÓŁTWÓRCY II RZECZPOSPOLITEJ/ PRZYWÓDCY/ CHRZEŚCIJAŃSKIEJ DEMOKRACJI/ WIELKIEMU SYNOWI ZIEMI ŚLĄSKIEJ/ GÓRNOŚLĄZACY I WIELKOPOLANIE/ ZWIĄZEK GÓRNOŚLĄSKI/ 20. 04. 1993
Wojciech Korfanty (20 IV 1873 - 17 VIII 1939), urodził się w dzisiejszych Siemianowicach Śląskich. Studia ukończył w Berlinie w 1901 r. Od 1901 do 1905 r. był członkiem Ligi Narodowej. Od 1901 był redaktorem naczelnym Górnoślązaka. W latach 1903–1912 i 1918 poseł do Reichstagu oraz pruskiego Landtagu (1903–1918), gdzie przystąpił do Koła Polskiego. W 1905 Korfanty zainicjował w Katowicach wydawanie organu prasowego górnośląskiej endecji p.t. "Polak". W VI 1918 wygrał wybory uzupełniające do Reichstagu. W latach 1918–1919 był członkiem Naczelnej Rady Ludowej stanowiącej rząd Wielkopolski podczas powstania wielkopolskiego. W 1920 został Polskim Komisarzem Plebiscytowym na Górnym Śląsku. Proklamował i stanął na czele III powstania śląskiego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w latach 1922–1930 sprawował mandat posła na Sejm I i II kadencji. Związany był z Chrześcijańską Demokracją (ChD). 14 VII 1922 został desygnowany przez Komisję Główną Sejmu RP na premiera rządu. Jednak wobec protestu naczelnika państwa Józefa Piłsudskiego nie rozpoczął formowania rządu. Od października do grudnia 1923 był wicepremierem w rządzie Wincentego Witosa i jego doradcą z ramienia ChD. Od 1924 r. wydawał dzienniki "Rzeczpospolita" i "Polonia". W 1930 r. został aresztowany i wraz z posłami Centrolewu osadzony w twierdzy brzeskiej. Po uwolnieniu powrócił na Górny Śląsk, zasiadał w Sejmie Śląskim oraz Senacie RP III kadencji. Wiosną 1935 r. w obawie przed represjami udał się na emigrację do Pragi w Czechosłowacji. Do kraju nie mógł wrócić nawet w 1938 na pogrzeb swego syna Witolda. W IV 1939 r. powrócił do Polski, jednak został aresztowany i osadzony na Pawiaku. Pomimo protestów opinii publicznej i ciężkiej choroby spędził tam prawie 3 miesiące. Zmarł w lecznicy przy ul. Emilii Plater w Warszawie.
Źródło:
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Korfanty
